воювал

Речник на българския език

1. воювал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

воювал е производна форма на воювам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. воювал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

воювал е производна форма на воювам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. воювал — мин. деят. св. прич. м. р.

воювал е производна форма на воювам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. воювал — мин. деят. несв. прич. м. р.

воювал е производна форма на воювам (мин. деят. несв. прич. м. р.).