бях самооправдавало

Речник на българския език

1. бях самооправдавало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самооправдавало е производна форма на самооправдавам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).