бях самовъзпитавало

Речник на българския език

1. бях самовъзпитавало — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самовъзпитавало е производна форма на самовъзпитавам (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).