бях самовъзбудило

Речник на българския език

1. бях самовъзбудило — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях самовъзбудило е производна форма на самовъзбудя (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).