бях полюбезничило

Речник на българския език

1. бях полюбезничило — мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

бях полюбезничило е производна форма на полюбезнича (мин. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).