букнете

Речник на българския език

1. букнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

букнете е производна форма на букна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. букнете — повелително наклонение, мн. ч.

букнете е производна форма на букна (повелително наклонение, мн. ч.).