би чудил

Речник на българския език

1. би чудил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би чудил е производна форма на чудя се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би чудил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би чудил е производна форма на чудя се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).