би уединил

Речник на българския език

1. би уединил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би уединил е производна форма на уединя се (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би уединил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би уединил е производна форма на уединя се (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).