би спотирил

Речник на българския език

1. би спотирил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би спотирил е производна форма на спотиря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би спотирил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би спотирил е производна форма на спотиря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).