би спорило

Речник на българския език

1. би спорило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би спорило е производна форма на споря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би спорило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би спорило е производна форма на споря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. би спорило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би спорило е производна форма на споря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

4. би спорило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би спорило е производна форма на споря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).