би спешил

Речник на българския език

1. би спешил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би спешил е производна форма на спеша (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би спешил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би спешил е производна форма на спеша (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).