би сдвоил

Речник на българския език

1. би сдвоил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би сдвоил е производна форма на сдвоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би сдвоил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би сдвоил е производна форма на сдвоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).