би самоуспокоило

Речник на българския език

1. би самоуспокоило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоуспокоило е производна форма на самоуспокоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоуспокоило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоуспокоило е производна форма на самоуспокоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).