би самосглобил

Речник на българския език

1. би самосглобил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самосглобил е производна форма на самосглобя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самосглобил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самосглобил е производна форма на самосглобя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).