би саморазрушило

Речник на българския език

1. би саморазрушило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би саморазрушило е производна форма на саморазруша (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би саморазрушило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би саморазрушило е производна форма на саморазруша (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).