би саморазпаднал

Речник на българския език

1. би саморазпаднал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би саморазпаднал е производна форма на саморазпадна (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би саморазпаднал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би саморазпаднал е производна форма на саморазпадна (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).