би самопоканвало

Речник на българския език

1. би самопоканвало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самопоканвало е производна форма на самопоканвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самопоканвало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самопоканвало е производна форма на самопоканвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).