би самопоканвал

Речник на българския език

1. би самопоканвал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самопоканвал е производна форма на самопоканвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самопоканвал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самопоканвал е производна форма на самопоканвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).