би самооправдал

Речник на българския език

1. би самооправдал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самооправдал е производна форма на самооправдая (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самооправдал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самооправдал е производна форма на самооправдая (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).