би самообричало

Речник на българския език

1. би самообричало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самообричало е производна форма на самообричам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самообричало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самообричало е производна форма на самообричам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).