би самообричал

Речник на българския език

1. би самообричал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самообричал е производна форма на самообричам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самообричал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самообричал е производна форма на самообричам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).