би самообесило

Речник на българския език

1. би самообесило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самообесило е производна форма на самообеся (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самообесило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самообесило е производна форма на самообеся (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).