би самолекувал

Речник на българския език

1. би самолекувал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самолекувал е производна форма на самолекувам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самолекувал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самолекувал е производна форма на самолекувам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).