би самоизтезавал

Речник на българския език

1. би самоизтезавал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоизтезавал е производна форма на самоизтезавам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоизтезавал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоизтезавал е производна форма на самоизтезавам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).