би самоизмамвало

Речник на българския език

1. би самоизмамвало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоизмамвало е производна форма на самоизмамвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоизмамвало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоизмамвало е производна форма на самоизмамвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).