би самоизлъгвало

Речник на българския език

1. би самоизлъгвало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самоизлъгвало е производна форма на самоизлъгвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самоизлъгвало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самоизлъгвало е производна форма на самоизлъгвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).