би самоизлъгвал

Речник на българския език

1. би самоизлъгвал — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самоизлъгвал е производна форма на самоизлъгвам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самоизлъгвал — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самоизлъгвал е производна форма на самоизлъгвам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).