би самовъзпитало

Речник на българския език

1. би самовъзпитало — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзпитало е производна форма на самовъзпитам (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самовъзпитало — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзпитало е производна форма на самовъзпитам (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).