би самовъзвеличило

Речник на българския език

1. би самовъзвеличило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзвеличило е производна форма на самовъзвелича (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самовъзвеличило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзвеличило е производна форма на самовъзвелича (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).