би самовъзбудило

Речник на българския език

1. би самовъзбудило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзбудило е производна форма на самовъзбудя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самовъзбудило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самовъзбудило е производна форма на самовъзбудя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).