би самовнушило

Речник на българския език

1. би самовнушило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би самовнушило е производна форма на самовнуша (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би самовнушило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би самовнушило е производна форма на самовнуша (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).