би самовзривил

Речник на българския език

1. би самовзривил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самовзривил е производна форма на самовзривя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самовзривил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самовзривил е производна форма на самовзривя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).