би самовглъбил

Речник на българския език

1. би самовглъбил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би самовглъбил е производна форма на самовглъбя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би самовглъбил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би самовглъбил е производна форма на самовглъбя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).