би разгорил

Речник на българския език

1. би разгорил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би разгорил е производна форма на разгоря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би разгорил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би разгорил е производна форма на разгоря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).