би процвилил

Речник на българския език

1. би процвилил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би процвилил е производна форма на процвиля (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би процвилил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би процвилил е производна форма на процвиля (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).