би преуморил

Речник на българския език

1. би преуморил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би преуморил е производна форма на преуморя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би преуморил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би преуморил е производна форма на преуморя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).