би поучудил

Речник на българския език

1. би поучудил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поучудил е производна форма на поучудя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поучудил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поучудил е производна форма на поучудя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).