би поусмирил

Речник на българския език

1. би поусмирил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поусмирил е производна форма на поусмиря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поусмирил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поусмирил е производна форма на поусмиря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).