би попритъпил

Речник на българския език

1. би попритъпил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би попритъпил е производна форма на попритъпя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би попритъпил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би попритъпил е производна форма на попритъпя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).