би попил

Речник на българския език

1. би попил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би попил е производна форма на попия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би попил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би попил е производна форма на попия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).