би поолюлял

Речник на българския език

1. би поолюлял — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поолюлял е производна форма на поолюлея (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поолюлял — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поолюлял е производна форма на поолюлея (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).