би поококорил

Речник на българския език

1. би поококорил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поококорил е производна форма на поококоря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поококорил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поококорил е производна форма на поококоря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).