би понацупил

Речник на българския език

1. би понацупил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понацупил е производна форма на понацупя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понацупил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понацупил е производна форма на понацупя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).