би понапоило

Речник на българския език

1. би понапоило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би понапоило е производна форма на понапоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би понапоило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би понапоило е производна форма на понапоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).