би понапоил

Речник на българския език

1. би понапоил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понапоил е производна форма на понапоя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понапоил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понапоил е производна форма на понапоя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).