би понабърчил

Речник на българския език

1. би понабърчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понабърчил е производна форма на понабърча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понабърчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понабърчил е производна форма на понабърча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).