би понабил

Речник на българския език

1. би понабил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би понабил е производна форма на понабия (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би понабил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би понабил е производна форма на понабия (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).