би полепил

Речник на българския език

1. би полепил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би полепил е производна форма на полепя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би полепил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би полепил е производна форма на полепя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).