би поизгорил

Речник на българския език

1. би поизгорил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би поизгорил е производна форма на поизгоря (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би поизгорил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би поизгорил е производна форма на поизгоря (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).