би изтънчил

Речник на българския език

1. би изтънчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би изтънчил е производна форма на изтънча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би изтънчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би изтънчил е производна форма на изтънча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).